http:
พนักงานบริษัทนครหลวงยิ่งเจริญการทอ จำกัด บริษัทประกอบกิจการผลิตถุงเท้าส่งออก และจำหน่ายในประเทศ จำนวน 48 คน นัดรวมตัวกันที่หน้าบริษัทฯหลังจากโดนนายจ้างเบี้ยวค่าชดเชยไม่มาจ่ายเงินตามนัด เมื่อวันที่ 5 กุมภาพันธ์ 2556
บริษัทนครหลวงยิ่งเจริญการทอ จำกัด ตั้งอยู่เลขที่ 21/1 หมู่ 2 ต.อ้อมใหญ่ อ.สามพราน จ.นครปฐม บริษัทผลิตถุงเท้าส่งออก และจำหน่ายในประเทศ และเมื่อวันที่ 2 พฤศจิกายน 2555 ที่ผ่านมาทางบริษัทประสบปัญหาขาดสภาพคล่องไม่สามารถดำเนินกิจการต่อไปได้ จึงประกาศเลิกจ้างพนักงานทั้งหมดจำนวน 48 คน และประกาศปิดกิจการ ซึ่งในวันเดียวกันได้มีการเจรจาและทำสัญญาข้อตกลงกันโดยมีผู้แทน 4 ฝ่าย คือนายจ้างคือนางมาลี สัจจะปรเมษฐ ฝ่ายลูกจ้าง ฝ่ายเจ้าหน้าที่สวัสดิการและคุ้มครองแรงงานจังหวัดนครปฐม และเจ้าหน้าที่ส่วนกลางจากกระทรวงแรงงาน เป็นพยานและทำบันทึกข้อตกลงร่วมกัน
นางสาวเกศแก้ว ทะเบียนธง ตัวแทนคนงาน กล่าวว่า ตามข้อตกลงนายจ้างต้องจ่ายเงินชดเชย 3 งวด งวดที่ 1 นัดจ่ายในวันที่ 25 ธันวาคม 2555 งวดที่ 2 นัดจ่ายวันที่ 25 กุมภาพันธ์ 2556 และงวดที่ 3 วันที่ 10 เมษายน 2556 ซึ่งนายจ้างได้มาจ่ายเงินงวดที่ 1 ตามนัดจริงแต่จ่ายเพียงคนละ 10,000 บาทเท่านั้น ซึ่งโดยเฉลี่ยแล้วคนงานจะต้องได้รับเงินแต่ละงวดประมาณมากกว่า 28,000 บาทขึ้นไป และได้นัดจ่ายส่วนที่เหลือของงวดที่ 1 ในวันที่ 5 กุมภาพันธ์ 2556 แต่ปรากฏว่านายจ้างไม่มาจ่ายเงินตามนัดไว้ ทำให้ลูกจ้างได้รับความเดือดร้อน รู้สึกผิดหวังและเสียใจเป็นอย่างมากที่ตลอดเวลาที่ผ่านมาลูกจ้างได้ให้โอกาสผ่อนผันและไว้ใจนายจ้างมาโดยตลอด ลูกจ้างไม่คาดคิดว่าจะถูกนายจ้างเบี้ยวการจ่ายเงินชดเชยตามข้อตกลงที่ทำร่วมกันไว้อย่างชัดเจน
ด้าน นางสาววิไลวรรณ แซ่เตีย รองประธานคณะกรรมการสมานฉันท์แรงงานไทย และแกนนำกลุ่มสหภาพแรงงานอ้อมน้อย-อ้อมใหญ่ กล่าวว่า วันที่ 7 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา 08.00 น จะพาคนงานไปพบรัฐมนตรีว่าการกระทรวงแรงงาน นายเผดิมชัย สะสมทรัพย์ ที่ถือว่าเป็นสส.และเป็นรัฐมนตรีที่ดูแลเรื่องแรงงานโดยตรง เมื่อเหตุเกิดในพื้นที่จะต้องให้รับรู้และพาคนงานไปร้องเรียนที่บ้านพัก อ.นครชัยศรี จ.นครปฐม ซึ่งได้นัดหมายไว้แล้ว เพื่อขอให้รัฐมนตรีเร่งดำเนินการแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้น เพราะถือว่าคนงานถูกละเมิดสิทธิ คนงานจะต้องได้รับค่าชดเชยตามกฎหมายและตามที่ตกลงกันไว้
อย่างไรก็ตามมีพนักงานบางส่วนที่ต้องเสียเวลาเดินทางมาจากต่างจังหวัด เพราะหวังว่าจะได้รับเงินค่าชดเชยจากนายจ้าง แต่ก็ต้องผิดหวังเสียทั้งเวลา เสียทั้งค่าใช้จ่ายในการเดินทาง และยังมีพนักงานบางคนที่ยังหางานทำไม่ได้เนื่องจากอายุมากแล้วทำให้ได้รับความเดือดร้อนอย่างมาก
นักสื่อสารแรงงาน รายงาน