Thai / English

แปลจาก Students and the sex industry: Empowering or the last resort of the debt-ridden? โดย CHARLOTTE PHILBY (independent.co.uk, 3-12-2012)

อัตราการว่างงานพุ่งสูงขึ้นทั่วประเทศอังกฤษ แต่การมองหางานสำหรับนักศึกษาที่เรียนจบก็ไม่สิ้นหวัง ในอุตสาหกรรมหนึ่งที่กำลังเติบโต และมีกำไรสูง อุตสาหกรรมบริการทางเพศ เป็นอุตสาหกรรมสำหรับคนหนุ่มสาวที่กำลังต่อสู้ในการหาค่าเล่าเรียนและค่าใช้จ่ายเพื่อการศึกษาในระดับสูงขึ้น 
จากงานวิจัยชิ้นใหม่ จำนวนนักศึกษาที่ใช้ร่างกายแลกกับการจ่ายค่าเทอมเพิ่มจำนวนขึ้นสองเท่าจากปีที่แล้ว พบว่า นักศึกษาระดับปริญญาตรี และระดับที่สูงขึ้นทั่วอังกฤษร้อยละ 6 ทำงานเต้นวาบหวิวส่วนตัวกับผู้ที่มาเที่ยว (lap dancing), เต้นโชว์บนเวทีที่มีเสา, เป็นเพื่อนออกเดท, และขายบริการ เพื่อหารายได้มาจ่ายในเรื่องการศึกษา
ศาสตราจารย์ รอน โรเบิร์ตส์ หัวหน้างานวิจัยที่มหาวิทยาลัยคิงส์ตัน กล่าวว่า เงินประมาณ 6 แสนปอนด์ ถึง 3 ล้านปอนด์ ( 30-150 ล้านบาท) ต่อสถาบันการศึกษา เข้าไปสู่มหาวิทยาลัยต่างๆ มาจากอุตสาหกรรมบริการทางเพศ โดยตรง "เป็นเรื่องน่าเศร้าที่นักศึกษาเป็นผู้ที่ได้รับผลกระทบทางการเงินและเป็นหนี้จำนวนมาก ในปัจจุบัน เศรษฐกิจของอุตสาหกรรมบริการทางเพศปฏิสัมพันธ์กับเศรษฐกิจของการศึกษาระดับที่สูงขึ้น"
องค์กร The English Collective of Prostitutes ที่ลอนดอน ซึ่งทำงานให้ความช่วยเหลือโดยการติดต่อทางโทรศัพท์กล่าวว่า มีโทรศัพท์เข้ามาจากนักศึกษาเพิ่มจำนวนขึ้นสองเท่าจากปีที่แล้ว 
The Independent ได้สืบหาข้อมูลเรื่องนี้จากผู้อ่านพบว่า มีการเสนอให้ทุนการศึกษานักศึกษาสูงสุดถึง 15,000 ปอนด์ ( 750, 000 บาท) เพื่อแลกกับ “การผจญภัยหลายรูปแบบ” กับคนที่ไม่รู้จัก ซึ่งเป็นไม่ใช่เรื่องใหม่ในแง่ของนักศึกษากับอุตสาหกรรมบริการทางเพศ และยังได้พบข้อมูลเว็บไซต์ SponsorAScholar ซึ่งเสนอทุนการศึกษาให้ 100 % ของค่าเทอม เพื่อนอนกับคนรวย 
‘The Duchess of Hackney’ นามแฝง เธอทำงาน 15 ปี เป็นนายหน้าหาเพื่อนเดท ตอนอายุยี่สิบกว่า เธออพยพจากลอนดอนตะวันออกไปสหรัฐฯ ตอนกลางวันทำงานเป็นที่ปรึกษาในการรับสมัครงาน ตอนกลางคือทำงานรับโทรศัพท์ให้กับบริษัทนายหน้าหาคู่เดท หลังจากนั้นหกเดือนเธอเอากิจการมาเป็นของตัวเอง ต่อมาเธอในฐานะ มาดาม เธอทำธุรกิจหาคู่เดทเป็นเวลา 3 ปี เธอ “กระตือรือร้นพยายามเสาะหานักศึกษา” 
เธอผู้ที่ไม่อยากเปิดเผยชื่อจริงกล่าวว่า การทำอาชีพโสเภณีสามารถเป็นเรื่องบวกได้และสร้างอำนาจในการทางเลือกให้กับผู้หญิงอายุน้อยที่ต้องการเรียนหนังสือแต่ไม่อยากจะต้องทำงานในชั่วโมงการทำงานที่ยาวนานเพื่อได้ค่าแรงขั้นต่ำเท่านั้น ที่ผ่านมาหลายปี มีผู้หญิงอายุน้อยสดใสจำนวนมากสมัครเข้ามา ผู้ที่มองหาวิธีหาเงินช่วยเหลือตัวเอง เธอปฏิเสธเรื่องที่ว่า ธุรกิจของเธอเอาเปรียบจากผู้หญิงที่สิ้นหวังเพราะขาดเงิน
เธอบอกว่า ในลอนดอน นักศึกษาของเธอที่เซ็นทำงานกับเธอ จะได้มีรายได้ 700 ปอนด์ (ราว 35000 บาท) ทำงานช่วงหนึ่งสามถึงสี่ชั่วโมง ซึ่งจะรวมถึงการรับประทานอาหารเย็น และกลับไปยังโรงแรม “ นี่เป็นทางเลือก” เธอ บอก “ ผู้หญิงเหล่านี้เป็นคนต้องการหาเงินจำนวนหนึ่ง ที่ไม่เหมือนกับนักศึกษาทั่วๆ ไป คือทำงานที่ร้านหรือที่ผับที่มีชั่วโมงการทำงานยาวนาน” และเธอกล่าวว่า “ฉันบอกอย่างชัดเจนเสมอกับเด็กของฉันว่า เมื่อทำงานนี้แล้ว...ถ้ามีนัดหมายและไม่มีความสุข เธอก็สามารถถอนตัวกลับได้ ในโลกอุดมคติ ฉันจะบอกนักศึกษาให้คิดถึงการทำงานในธุรกิจโดยตัวเอง ไม่ได้เพื่อบริษัทนายหน้า บริษัทดีมีน้อย และเริ่มจะเลวลงเรื่อยๆ หลายที่ทำโดยผู้ชายและพวกนักเลง “
Kelley Temple เจ้าห้าที่ฝ่ายผู้หญิงขององค์กรนักศึกษา the National Union of Students กล่าว่า เธอตระหนักถึงจำนวนที่เพิ่มขึ้นของหญิงสาวที่เข้าไปอยู่ในอาชีพโสเภณีเพื่อหาเงินเรียน แต่เธอปฏิเสธที่จะประณามนักศึกษาที่เข้าไปทำอาชีพค้าบริการทางเพศ เธอกล่าวว่า “ ฉันคิดว่ามันเป็นสิ่งที่น่ากังวลเกี่ยวกับ (เว็บไซต์ เช่น Sponsor a Scholar) ที่หาทางสร้างรายได้บนความยากจนและความยากลำบากทางการเงินของนักศึกษาหญิงและการทำให้เป็นการค้าบริการทางเพศ สิ่งที่ไม่มีคำถามที่ต้องสงสัยคือ ความไม่เท่าเทียมกันของอำนาจ...ด้วยข้อเท็จจริงที่ว่านักศีกษาหญิงตกอยู่ในสถานการณ์ทางการเงินที่ยากลำบากเพื่อให้ได้มาซึ่งการศึกษา”